AMOR ÓS VELLOS

AMOR  ÓS VELLOS

 

Cando penso nas persoas

que non teñen quen as queira

zoan os ventos na miña alma

mil parentes eu tivera.

 

Nosa xeración

ten que dar máis agarimo

recoñecer os dereitos dos vellos

que ó fin iso é o noso destino.

 

TERESA CARIÑO DAVILA

4 comentarios:

Anónimo dijo...

Por desgracia mientras haya gente que no respete los derechos de nuestros mayores, mientras se crean con un poder infinito de mayor sabiduría equivocada... seguirán no respetando y se equivocan, pues nada puede ser equiparable a la sabiduría de la experiencia.

Elisa Rodríguez dijo...

Todos llegaremos a serlo algún día.
Nuestro reloj biológico, por mucho que nos empeñemos, no se puede cambiar. El respeto, la tolerancia y el cariño para aquellos que nos han dado la existencia es fundamental.
Como tratemos, así nos tratarán.
Tengo ganas de conocer vuestro Grupo.
Besos.

Anónimo dijo...

Teresa, cada v3ez caminas más hacia tu interior, tal vez sin darte cuenta, pero tu sensibilidad aflora en estos poemas. Ceneme

Mª Teresa Sánchez Martín dijo...

Es cierto, todos llegaremos por naturaleza y con un poco de suerte. En la actualidad vivimos marginando a los ancianos por miedo a nuestra propia vejez renunciando con ello a su sabiduría; así lograremos que nuestra ancianidad esté vacía.

Teresa.

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.