Mostrando entradas con la etiqueta Anselmo Prada León (BRÉTEMA). Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Anselmo Prada León (BRÉTEMA). Mostrar todas las entradas

Sentimientos poéticos



Sentimientos poéticos

Qué difícil el Señor
reflejar los sentimientos
que los poetas llevamos dentro
de nuestro corazón,
cuando nos invade el dolor
por no saber comprender,
como nuestra amiga Charito,
esa preciosa mujer,
de nuestro lado se ha ido
 sin poder decirnos adiós.

Nunca podrán las palabras
consolar este vacío,
tan sólo la esperanza
es la que nos puede dar
la tranquilidad necesaria
para secar nuestra lágrimas.

El veintiuno de octubre
será un día muy recordado,
en el que se fue de nuestro lado
nuestra amiga María del Rosario,
la que todos recordamos
con tristeza y con dolor,
con nostalgia y mucho amor,
todos los que formamos
esta familia de poetas
que somos, el Grupo Brétema.

Anselmo Prada León

(Grupo Poético Brétema)

Dentro del castaño de San Gil



Dentro del castaño de San Gil

Estoy dentro de este castaño
que fue quemado por los rayos
a través de los centenarios años
que por San Gil han pasado.

Está con el  tronco quemado
como perenne centinela,
defendiendo esa Ermita
que a su lado se encuentra,
donde San Gil habita
durmiendo el eterno sueño
que da fervor a nuestro pueblo.

Este quemado castaño,
está firme en la tierra
con el corazón herido,
y reverdece cada año
para alegrar los deseos
de los recuerdos del ayer,
cuando Casayo no dejaba de venir
a recibir la bendición de San Gil.

Anselmo Prada León

(Grupo Poético Brétema)

Roberto Vidal Bolaño

Roberto Vidal Bolaño
(Letras Galegas 2013)

Foi Roberto Vidal Bolaño
un amante emprendedor
da nosa lingoa galega,
facendo como escritor,
como compositor e actor
unha comedia constante
no teatro da súa vida,
baixo o fumo do cigarro
que levaba sempre prendido
para espanta-los meigallos
que tiña no corpo metido.

Co seu
púxolle rumbo a súa vida,
tocando polos arrabales
da súa vida suburbana,
para poder entreter
tódalas formas de ser
dos individuos coñecidos
na súa urbana circunstancia,
e que non poden arranxar
o camiño do seu destino.

Foi Roberto Vidal Bolaños
ese gran dramaturgo que,
con máis regularidade entrou
na súa querida Galicia,
para poder amosar aquelo
que o noso Teatro Galego,
que rexurde en cada ano
o labor dos seus autores,
tanto os novos como os vellos,
que non atopan a súa forma
para vencer as circunstancias
de espanta-la súa ignorancia.

Roberto Vidal Bolaño,
como escritor, ten comprobado
que non houbo ningún texto seu
que chegase antes ás librerias
que ós escenarios dos teatros,
xá que a súa forma de escribir

dependía do traballo que facía
na escena onde os textos nacían.

Coa súa obra ,
foi onde Bolaño arrincou
a emoción do Teatro Galego
e sobreviviu ó seu tempo
como un gran dramaturgo
que rachou cos prexuicios
e gañou a gran liberdade
para escribir sen reparos,
deixando-lo Saxo tocar
nesta Galicia tan fermosa
onde resoa a lingoa nosa.

Anselmo Prada León
(Grupo Poético Brétema)



La transformación




La transformación

Nunca hemos pensado,
por qué se transforma
el diminuto gusano
en una bella mariposa,
o la flor con su color
con el tiempo se deshoja
para convertirse en fruto
con su corazón maduro
para alegrar el paladar,
dejando la semilla dispuesta
para que la cubra la tierra
y se transforme en un nuevo ser
que también volverá a morir
para florecer después.

Es la voz de la naturaleza
la que nos anuncia con alegría,
que todo lo que muere es vida
en su paso por el tiempo,
por eso el viejo Anselmo
está dispuesto a escuchar
la voz de la creación,
que desde el cielo está diciendo
lo grande que es el Universo,
y lo cerca que está aquello
que a nosotros nos hace eternos.

Sabemos que es mortal la vida
y que es caduca la flor,
porque, todo lo que nace muere
para transformarse después,
en algo que no sabemos,
pero que tenemos presente
todos los que en algo creemos
y esperamos con ilusión,
que si hacemos lo que debemos,
encontraremos la salvación.

Anselmo Prada León
(Grupo Poético Brétema)

Villancico de “Brétema” (*)




Villancico de “Brétema” (*)

¡Poetas de Galicia venid,
por la “Brétema” llegar,
que ya nació el Niño
que nos viene a salvar.

La esperanza y la gloria,
la felicidad y el placer,
se juntan con la historia
en el Portal de Belén.

Vamos todos contentos
entonando cantos de amor,
para celebrar el encuentro
del nacimiento de Dios.

Los poetas todos contentos
celebramos la Navidad,
con los poemas que hacemos
para ese Rey Celestial.

La Virgen Santa María
nos ofrece desde el Cielo,
esa protección divina
que nos llena de consuelo.

¡Venid hacia “Brétema” poetas!
para hacer una gran fiesta,
con la Navidad que llega
y la Redención comienza.

Anselmo Prada León
(Grupo Poético Brétema)


(*) Brétema, significa: Niebla que se forma a poca altura del suelo brumoso por el rocío de la mañana, que impide la visibilidad.
De ella tomó el nombre el Grupo Poético Brétema de Vigo


El polifoneto


El polifoneto

Teniendo mi musa siempre presente,
aquí os muestro este polifoneto.
Empieza como si fuera un soneto,
pero acaba siendo muy diferente.

Él va siguiendo la misma corriente,
siempre abrazando el mismo secreto
de mostrar con elegancia los versos,
bebiendo rimas en la misma fuente.

Todo aquello que mi deseo siente,
va traspasando el incierto misterio
de dejar el corazón siempre abierto
para gozar del poético ambiente.

Yo quiero expresar con tono discreto
este deseo que llevo en mi mente,
para comunicar a toda la gente
lo que es la esencia del polifoneto.

Este es un invento del “Viejo Anselmo”

Anselmo Prada León
(Grupo Poético Brétema)

Ondas do mar de Arousa

 

 

Ondas do mar de Arousa

 

Ondas do Mar de Arousa,

azuis como os teus ollos

que foron bailando se alento,

preguntándome por ti,

e eu sempre lle respondo,

o que me dixo o vento;

"vaite correndo Anselmo,

non esquezas un momento

que o tempo que tes prestado,

pronto terás que devolve-lo.

 

Levo cos meus pesares

las ondas dentro de mín,

decíndome onde están os mares

con tódolo que eu perdín,

cando estabas na branca area

poñéndote moi morena

coa túa azul sorrisa

e a caricia do teu amor.

 

O noso Mar de Arousa,

está prendado de ti,

él che poderá decir

cando che mire chegar,

o contento que se porá,

cando veñan as ondas

a espallar pola Praia

esa alfombra mollada

que cubre os desexos

do teu belo corpo

que rabea de fermoso.

 

Anselmo Prada León

(Grupo Poético Brétema)




Panxoliña de Brétema

 

Panxoliña de Brétema

 

¡Poetas de Galicia, acudir!

Pola Brétema chegar,

que xa naceu o Neno

e escomenza-lo Nadal.

 

A esperanza e a gloria,

a felicidá e o pracer:

xúntanse coa historia

no Portal de Belén.

 

Vimos todos engaiolados,

entonando cantos de amor;

para alegra-la nosa alma

co  nacemento do Señor.

 

Os poetas moi contentos

celebramo-lo Nadal,

cos poemas que facemos

para o Rei Celestial.

 

A Virxen xa parida,

ofrécenos o agarimo;

e coa  protección divina

guía-lo noso destino.

 

¡Vinde pola Brétema poetas

a facer unha gran festa,

que Deus cara nós chega,

e o Nadal escomenza.

 

Anselmo Prada León

(Grupo Poético Brétema)

 

 




Sonetos amorosos

Sonetos amorosos

 

-I-

 

Ó contemplar esa luz candorosa

que se refrexa na túa mirada,

sinto como unha caricia encantada

rexurde da trasparencia amorosa.

 

A miña alma síntese moi ditosa.

cando a túa mirada refrexada

ao meu corazón síntese amarrada

para gozar co teu corpo de diosa.

 

Co cálido encanto co que me miras,

e o amor que meu corazón pretende,

agarima-la miña encantada vida.

 

Coa gran paixón que o meu amor encende

prende a alma que cara ti camiña,

xa que do teu amor sempre depende.

 

Anselmo Prada León

(Grupo Poético Brétema)

 

 

 

 




La alegría de vivir



La alegría de vivir

 

La alegría de vivir,

contenta nuestra vida;

y nos transmite la esencia

de la felicidad  perdida.

 

La adornada primavera

alegra los deseos

que retozan en la hierba

y refrescan nuestra esencia.

 

Como mariposa que vuela

al amor le crecen alas,

para emprender su vuelo

lejos del contaminado suelo.

 

Se enciende el cariño

con los rayos del sol,

y nos sentimos como niños

con su ardiente calor.

 

Son los suspiros del alma

los que alientan el corazón

y nos transmiten la calma

que nos envía el Señor.

 

Con esta feliz alegría,

me despido con amor

y os ofrezco la vida,

recibidla con ilusión.

 

Anselmo Prada León

(Grupo Poético Brétema)

 


PARA ETELVINA DA SILVA SÁNCHEZ

PARA ETELVINA DA SILVA SÁNCHEZ

"TELVI"

 

Nos sentimos doloridos,

al escuchar la dulzura

de esa voz angelical

que nos ofrece Telvi

desde la Corte Celestial.

La palabra se queda muda,

y hasta llora la amistad,

por no poder aguantar

este tremendo dolor,

que nosotros tenemos

al no poderle decirle adiós,

cuando se fue derecha al cielo

llevando como compañero

al Cristo de la Victoria.

 

La antigua Verbena

sentirá su ausencia,

y Brétema se llenará de pena,

al faltarnos la compañera,

al faltarnos la compañera,

que con alegría nos ofrecía

sus bonitas poesías.

Con los corazones abrazados,

estamos en este Tanatorio

rogando por ella a Dios,

y escuchando el recuerdo

de su delicada voz,

que nos está repitiendo:

Que la vida y la muerte,

la tenemos los humanos

en nuestro destino prestado,

y se lleva mucho mejor,

siendo verdaderos cristianos.

 

En este escaparate florido,

donde Telvi está durmiendo

con esa  estática figura

y su dulce blancura;

está aguardando el momento

de que lleven su cuerpo

hasta el descanso eterno.

Pero ella siempre seguirá

en nuestra compañía

como eterna compañera

hasta que Dios lo quiera.

 

Anselmo Prada León

(Grupo Poético Brétema)

 



Non hai nada sen amor

 

 

 

Non hai nada sen amor

 

Non hai nada sen amor:

A intelixencia sen amor,

faille á persoa traición.

A xusticia sen amor,

non ten ningún valor.

A política sen amor,

é unha maldición.

O éxito sen amor

é unha perdición.

O rico sen amor

avarento sen condición.

O coitado sen amor,

será sempre un servidor.

O sabio sen amor,

Se non soubera era mellor.

O probe sen amor

é un escravo perdedor.

A beleza sen amor,

canto máis se pinte é peor.

O traballador sen amor,

será escravo do seu suor.

O sexo sen amor,

nin goza nin dá calor.

A fe sen amor,

Ofende máis ó Creador.

A Cruz sen amor,

crucifica ata o perdón…

A vida sen amor

é unha condenación,

xa que no existe nada

onde non está o amor.

 

Anselmo Prada León

(Grupo Poético Brétema)

 

“EL POLIFONETO”

"EL POLIFONETO"

 

Teniendo mi musa siempre presente,

aquí os muestro este "polifoneto".

Empieza como si fuera un soneto,

pero acaba siendo muy diferente.

 

Él va siguiendo la misma corriente,

siempre abrazado al mismo secreto

de mostrar con elegancia los versos

bebiendo rimas de la misma fuente.

 

Todo aquello que mi deseo siente,

va traspasando el incierto misterio

de dejar mi corazón siempre abierto

para gozar del poético ambiente.

 

Yo quiero expresar con tono discreto

este deseo que llevo en mi mente,

para comunicar a toda la gente

lo que es la esencia del "polifoneto"

 

Anselmo Prado León

(Grupo Poético Brétema)

 

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.