Grupo Poético Brétema de Vigo

MANOLO DE RINLO

Fúcheste coma quixeches,

“Sen espaventos”

case sen adeus dixeches,

non o lamento

foi o teu déseo

Fúcheste caladiño,

sempre dando exemplo,

dun andar paseniño,

curto pero certo.

Ti sabes onde estas,

e sabes onde estamos nos,

ti xa estas co noso “Díos”,,

nos inda temos que andar.

Non te choran en Rinlo (1)

porque pronto de neno liscaches,

non te choran noutros sitios,

polo pouco que en eles ficaches. (2)

Chórante moitos amigos,

que na terra déixaste,

non me chegan nin mil folios,

para que os enumerase.

Miñas verbas hoxe non riman,

son ditas co corazón,

outro día si me peta,

cantareiche esta canción.

Do vello e o sapo… que dixo croa, croa.

Santiago González Brañas

Grupo Poético Brétema

(1)Onde naceu e gustou de levalo como “alias”

(2)París, Barcelona, Madrid, Alicante… Vigo