2013, ou quizais
2014...Pero cedo, moi cedo
Vago entre mares
de cadáveres,
entre campos de miserias,
entre rúas baleiras,
e montes de cumes negras.
entre campos de miserias,
entre rúas baleiras,
e montes de cumes negras.
Nunha soidade
abrumadora,
que me nubra agora,
vivo nun perpetuo sono,
froito deste mono.
que me nubra agora,
vivo nun perpetuo sono,
froito deste mono.
Entre mortos e
ruinas,
do que antes era sociedade,
e ningunha das vacinas,
vacinou á realidade.
do que antes era sociedade,
e ningunha das vacinas,
vacinou á realidade.
Así o
capitalismo,
comeuse o rabo,
anarquismo ou comunismo?
outro camiño equivocado.
comeuse o rabo,
anarquismo ou comunismo?
outro camiño equivocado.
E non queda
nada,
agás lápidas e mortos,
e en cada barriada,
os días de sol máis curtos.
agás lápidas e mortos,
e en cada barriada,
os días de sol máis curtos.
Sangue seca xa
nas rúas,
flue con esta choiva acida,
e as miñas mans núas,
non se asen a esta vida.
flue con esta choiva acida,
e as miñas mans núas,
non se asen a esta vida.
Ren queda aquí,
nada me deron,
nin para ti nin para min,
xa nos comeron.
nada me deron,
nin para ti nin para min,
xa nos comeron.
E o seu apetito
non ten fin,
límite visible:mundo,
mais tan claro non o vin,
o límite está máis profundo.
límite visible:mundo,
mais tan claro non o vin,
o límite está máis profundo.
Miro a ambos
lados,
destrución por doquer,
cúmulo de intrincados,
mans de póquer.
destrución por doquer,
cúmulo de intrincados,
mans de póquer.
E non quedou nin
rastro,
do que foi o amor,
río abaixo nun canastro,
camiño do inferno abrasador.
do que foi o amor,
río abaixo nun canastro,
camiño do inferno abrasador.
E morreu a
amizade,
o interés propio papouna,
volvo á realidade,
caio ó asfalto desta zona.
o interés propio papouna,
volvo á realidade,
caio ó asfalto desta zona.
Mataron á
compañía,
sangraron ó estado,
ninguén se lles opoñía,
falo dos do mercado.
sangraron ó estado,
ninguén se lles opoñía,
falo dos do mercado.
Ofértannos coma
o que somos,
carne de canón,
e así morremos como nacemos,
factores de produción.
carne de canón,
e así morremos como nacemos,
factores de produción.
Tan so man de
obra,
e xa nin eso,
sobreexplotación de sobra,
caras da cor do xeso.
e xa nin eso,
sobreexplotación de sobra,
caras da cor do xeso.
Nin os afanados
chineses,
soportaron este sistema,
morreches foses quen foses,
todo arde, todo se queima.
soportaron este sistema,
morreches foses quen foses,
todo arde, todo se queima.
Bran Barral
(Santiago de
Compostela)
3 comentarios:
Barral, muy negro lo pones, amigo. Debemos mirar por las oportunidades de mejorar en las dificultades. Recuerda que la vasija rota iva regando las flores del camino. Saludos y ánimo para el próximo año. Ceneme
Bran : Hay noches muy largas y muy frías que siempre dan paso a la alborada de un nuevo día . Con el deseo de que veas y veamos la LUZ DEL NUEVO SOL ¿ Recordamos a Calderón de la Barca " ...Todo es según el color del cristal con que se mira " Con los ojos abiertos a la ESPERANZA Y AL DESEO DE CONSTRUIR UN MUNDO SEMBRADO DE AMOR. mI afecto María
Un placer leer su poema.
Leonor pastor.
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"