A voz da mala conciencia


A voz da mala conciencia

Es sospeitoso de ser libre,
polo tanto voute aconsellar
que busques un traballo disfrazado
e te deixes de divagar.
Necesitas ter diñeiro
para non tocar no meu;
así soltamos coellos no monte
para que non baixe o lobo arreo.
A nos debería darnos alegría ser servizais,
pero ti riste da nosa graxa que empeza amarelar .
Non entendemos como te xubilaches os corenta,
cando a nosa lei e que o espiñazo ben dobrar
é unha preparación para a morte na que non hai que pensar.
Os burgueses dinche: berberechos, linguado, e chuletón;
os vexetarianos que mais sufrimento animal non;
por non contradicilos  bebes insípidos licores.
Moita idea preconcibida  non sae de ti nin con fórceps,
traes a novidade cun verso de amor de nai.
A auténtica revolución é o cambio de conciencia
escoitáronte berrar,
eles fan oídos pechos,
mil voltas dan no muíño da súa ciencia...
Vas ter que emigrar e cantar en galego
onde teñan que traducir teu sentimento.

Xermán de C.
(Vigo)







2 comentarios:

Anónimo dijo...

Xermán:Yo me identifico con tus tres últimas palabras · " traducir tu sentimiento " porque no sé vuestro idioma y aún así creo "escuchar "la "voz de tu poema ". Con el deseo de que " el verso de amor de madre " se extienda, entienda y renueve la conciencia y mi felicitación agradecida María

Anónimo dijo...

Xermán
La poesía es una emigración de conceptos y sentimientos renovados.
Muy interesante el poema.
Saludos Daniel

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.