A voz da mala conciencia
Es sospeitoso de ser libre,
polo tanto voute aconsellar
que busques un traballo disfrazado
e te deixes de divagar.
Necesitas ter diñeiro
para non tocar no meu;
así soltamos coellos no monte
para que non baixe o lobo arreo.
A nos debería darnos alegría ser
servizais,
pero ti riste da nosa graxa que empeza
amarelar .
Non entendemos como te xubilaches os
corenta,
cando a nosa lei e que o espiñazo ben
dobrar
é unha preparación para a morte na que
non hai que pensar.
Os burgueses dinche: berberechos,
linguado, e chuletón;
os vexetarianos que mais sufrimento
animal non;
por non contradicilos bebes insípidos licores.
Moita idea preconcibida non sae de ti nin con fórceps,
traes a novidade cun verso de amor de
nai.
A auténtica revolución é o cambio de
conciencia
escoitáronte berrar,
eles fan oídos pechos,
mil voltas dan no muíño da súa
ciencia...
onde teñan que traducir teu sentimento.
Xermán de C.
(Vigo)
2 comentarios:
Xermán:Yo me identifico con tus tres últimas palabras · " traducir tu sentimiento " porque no sé vuestro idioma y aún así creo "escuchar "la "voz de tu poema ". Con el deseo de que " el verso de amor de madre " se extienda, entienda y renueve la conciencia y mi felicitación agradecida María
Xermán
La poesía es una emigración de conceptos y sentimientos renovados.
Muy interesante el poema.
Saludos Daniel
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"