Poeta a machadazos
Ser poeta é vivir de señardades,
é ser de un certo xeito aqueloutrado,
é ter a alma ceibe de maldades,
é darse e partirse en mil anacos.
Ser poeta non é o que fan moitos,
na póla do loureiro empoleirados,
que xa se pensan deuses do Olimpo
por rimar catro versos mal rimados.
Nin é tampouco por casualidade,
pois poucos son os bos, moitos os malos.
Poeta hai que nacer, non é unha herdade,
non se fai un poeta a machadazos.
Mª Magdalena Domínguez
No hay comentarios:
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"