Grupo Poético Brétema de Vigo

 

A MIÑA TERRA

 

A miña terra, terra miña,

onde os cantares saben a mar,

e o silencio tal melodía

de ecos cativos doce cantar.

 

O seus remansos maxia e suspiro,

bico e romance, calma, paixón,

con ese embruxo nas súas mulleres,

que che namoran o corazón.

 

Góndola do noroeste entre eses

dous mares, abres as túas as,

con ese encanto que emerxe

das fermosas rias que non teñen par.

 

Campos verdes terra miña,

son as túas illas sereas de amor,

e no son da gaita, chega ese folclore

da terra, suspiros do corazón

 

A miña terra, terra miña,

vento mareiro lévame ala,

que lonxe dela nesta morriña,

vivo morrendo de soidade.

 

Chea de festas e romarías,

onde as ondiñas veñen e van,

agarimosa e xeitosiña,

coma Galicia outra onde hai.

 

Isaura Lago Álvarez

Grupo Poético Brétema