SANTIAGO
Nacín e vivín diante dunha fonte
a que esta dedicada en Santiago
a Cervantes, o Manco de Lepanto,
na praza de san Bieito do Monte.
Desta cidade herdei o seu nome,
ao seu Santo fun encomendado.
Da cidade e Santo foime dado
querenza a campos, pedras e estrelas,
que Santiago tamén é Compostela
ao Campus pétrea polo sollado.
A pedra en Santiago é una arte
nos muros, sollados ou monumentos,
a pedra é en Santiago sustento,
está viva en el por tódalas partes.
A pedra a súa clase reparte
por currunchos, corredoiras e rúas.
Nas noites ven reflectirse a lúa,
atopa na pedra o seu espello
onde poder pregar o seu desexo,
trocar Compostela por Campus lúa.
Santiago González
Brañas
Grupo Poético
Brétema
No hay comentarios:
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"