POESÍA
NA NOITE
Nesta noite apracible, clara e sen nubes,
vin a lúa case chea, agocharse no mar.
ollei para o alto do ceo e alí estaban,
os carros da osa maior e menor,
que na escuridade moito brillaban,
con moitos planetas e estrelas
o seu arredor, era unha ledicia,
ollar o cadro que todo o conxunto formaban.
Venus despois da lúa e o astro mais
luminoso do ceo, chamado a deusa do amor
os planetas non escintilan so o fan as
estrelas,
o sol e unha delas.
Sirio e unha estrela que se ve moi grande,
esta preto do sol éo seu lapexo e constante.
Candela Fernández Mouriño
Grupo Poético Brétema
No hay comentarios:
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"