A ROSALIA
Nesta Casa tan amada
Onde viviu Rosalía,
Hai unha tenrura encantada
Que respira o cariño
Se xente que aquí ven
Ao senti-la mesma morriña
Que sentiu a nosa Rosalía.
Ao ler a súa poesía
A alma síntese ditosa,
E un pracer espiritual
Acariciala intimidade
Que Rosalía a todos nos dá,
Para encher o corazón,
Con todo o fervor e a fe,
Éo pracer da felicidade
Que hai neste lugar.
¡Que grande é redactar
Versos cheos de amor,
Cara esa gran poetisa
Que honra a España
E a nosa querida Galicia;
Pero moito máis e,
Ter o gran pracer
De poder conxuntar
Esas dúas linguas irmas
Que falan de amor e paz,
Resoando no corazón,
Con diferente acento
Pero, con unha soa voz.
Anselmo Prada León
Grupo Poético Brétema
No hay comentarios:
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"