UN OUTONO
Un outono mais pasa pola miña
vida,
cantos pasaran mentres viva
coma as árbores que cada ano
cáenlle
as follas e anos van sumando,
tamén nós de ano en ano imos
minguando,
ata que caia a ultima folla ea
vida
imos deixando,
e mentes seguimos camiñando,
as árbores son o mais fermoso
do noso entorno de cores soñadas,
verdes, amarelas, vermellas,
amaroadas,
cando caen das árbores
son levadas polo vento,
e bailan e bailan con arménico
movemento,
semella o vals das ondas cando
van caendo,
e fan unha alfombra multicolor,
o pisalas triscan pares que se
queixan de dor.
Candela Fernández Mouriño
Grupo Poético Brétema
No hay comentarios:
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"