XÚBILO
Agora
estou xubilado:
“non
volva vostede a traballar,
e para
que vexa quén somos
e o mal
que vostede o facía,
por iso
ímoslle pagar”
E aquí me
teñen a min
dedicado
a bolsa e banca;
nesta
para me sentar
aquela
para facer encargas.
Nin vello
de Celso Emilio,
deitado
xunto do mar,
nin
velliño currosián,
que non
ten onde morar.
Agora
gastar zapatos
e ler ó
poeta Ovidio,
pois este
só desexaba:
un
“mediocritas”, latino.
Ademais a
min con viño.
Manolo de Rinlo
Grupo Poético
Brétema
No hay comentarios:
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"