Grupo Poético Brétema de Vigo

VEN PRONTIÑO O MEU CARON

Quérote Tanto miña meniña

ti es o meu grande amor,

es para min, o resplandor da lúa

o claro da aurora, e o calor do sol.

A túa linda cara, e o espello da miña alma

igual que unha rosa, de un xardín en flor,

ti serás sempre, na miña triste vida,

o alentiño do meu pobre corazón.

Miña queridiña, luz dos meus ollos

si ti souberas canto te Quero,

si estas lonxe, sinto no meu peito

unha dor tan grande, que me deixa cego.

Cando sinto na porta, ruxir o vento

penso sempre, que corres perigo,

cando vexo que Chove moito,

penso que caes no fondo dun río.

miña santiña, volve pronto meu amor

que estou cheíño de magoa,

si non ves ao meu carón.

Carmen Darriba Amoedo

Grupo Poético Brétema