OS MEUS PASOS
Pasiño a pasiño
contei as pedriñas
camiñando paseniño
para chegar ao meu destino,
por carreiros empedrados
e por sendas tortuosas,
baixei e subín as costas
e tamén as corredoiras.
Percorrín pobos e vilas,
atravesei as cidades
e deiteime nunhas pallas,
e gocei dos albergues.
Coñecín a peregrinos
De tódalas condicións
E de distintas nacións,
Chegando a ser compañeiros
No duro peregrinar,
Loitando co temporal,
Vento, choiva, e mais xeada,
Co desexo de chegar.
Comín produtos da terra
que atopaba polas leiras;
as fontes déronme auga
e os arbores a súas froitas.
Esquecín de onde veño
pero sei que estou chegando,
pois ao lonxe eu albisco
tras un ceo encapotado,
ao final do itinerario,
a Catedral de Santiago
onde espera o Apóstolo Santo
a coller meu cumprimento.
Conclusión:
Se queres adelgazar,
o camiño has de facer,
pois despois de moito andar
moitos quilos as de perder.
Mariano Marcos de Abalo
Grupo Poetizo Brétema
No hay comentarios:
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"