Miña amazona e
moteira…
Cando cheguei o
cruceiro
encontreite moi
galante,
con bucaneras de
ante
e un conxunto de coiro,
percorrer o mundo
enteiro
e ti sentada diante,
por que a falda de
volante
indo no asiento
dianteiro
o ser mais baixo co
traseiro
faite xeitosa i
elegante.
Collemos ruta
costeira
con moitas dunas e
area,
pero o que mais me
recrea
e que esteas a
miña veira
xa que de esa
maneira
a puritana da
aldea
por ser descarada
e fea
escondese na
lareira
e xa non vai nin a
feira
pra rascar do
quela vexa.
Fala mal de todo o
mundo
sin coñocelo de
nada,
vive sempre
amargada
e vai a deriva e
sin rumbo.
Todo o mundo ten
defeutos
mais ela non ten
ningún,
e diche pois eu
non fun
se lle descubres
os feitos.
Todo o mundo a
coñece
pois non fala con
ninguén,
e sempre na boca
ten
a calumnia que ela
coce.
Nunca che mira a
cara
e minte coma un
cosaco,
mete todo no mismo
saco
e sempre esta
arisca e rara.
Pero nós mais que
contentos
no cabaliño de
rodas,
plazas paramos en
todas
pra ver os seus
monumentos.
Neste cabaliño de
aceiro
que tanta emoción
comparte,
nin relincha e vai
lixeiro
e só come
carburante.
Félix Loira
(Grupo Poético
Brétema)
8 comentarios:
Nótachese que fuches un namorado das motos, pola sensación de liberdade que dá.
Felicidades e bo Nadal.
Cedeira
X. Antonio Suárez de Aneiros
Encántanme as motos, as mulleres e o galego, e o amigo Felix xuntouno todo nun poema. Moi "chulo", sí señor.
Felix, sensacional relato de uno de los defectos de nuestra tierra. "as criticonas". Te deseo felices recorridos por pueblos, por aldeas en ese caballo de hierro que no relincha ni patalea, solo quiere tener llena la panza de gasolina y ¡buen viaje peregrina!. Saludos de tu amigo, Ceneme
Hola amigo Félix: coincido con Ceneme en tu clara
definición de "as criticonas" ademas yo conocí a la puritana, sin duda alguna representa lo peor de la raza humana, pero es cierto que de casta le viene al galgo, saludos cordiales de tus amig@s de base cultural, Trabajo y estudio, y en los ratos de ocio deporte y bellas artes, todo un patriota, y un soldado español.
María Esther de las Nieves-Pontevedra
Félix Loira
En los primeros versos me nació algo de sana envidia. Pro delante el camino y una buena moza. Después me parece que te dio mucha bronca la amargada que critica, también de envidia, pienso. Pero al final vuelves al camino de la emoción y el canto de las cosas que amamos.
Feliz navidad Daniel Uriza.
Buena compañera siempre te lleva adonde tu quieras... un saludo Montse
Querido amigo Félix, comparto contigo la afición a las motos. me inspiran libertad e independencia
Haciendo rutas y paseos, conociendo a las gentes y a los pueblos, abriendo nuevas amistades y aconsejando a los nuevos. Que tengas una buena ruta te desea un amigo y compañero de las islas Canarias y motero. manoel carlos
Queridos amig@s: Muchas gracias a todos por los
comentários, porque siempre te hacen ilusión,
Xosé Antonio, Dani, Ceneme, Maria Esther, Daniel Uriza, Montse y el motero Manuel Carlos. sin olvidar al resto de comentaristas que de forma habitual entran en la página de BRETEMA-VIGO.
A TODOS FELIZ NAVIDAD Y AÑO NUEVO.
Cordialmente un saludo del incondicional amigo
Félix Loira.
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"