Miña amazona e moteira…



Miña amazona e moteira…

Cando cheguei o cruceiro
encontreite moi galante,
con bucaneras de ante
e un conxunto de coiro,
percorrer o mundo enteiro
e ti sentada diante,
por que a falda de volante
indo no asiento dianteiro
o ser mais baixo co traseiro
faite xeitosa i elegante.

Collemos ruta costeira
con moitas dunas e area,
pero o que mais me recrea
e que esteas a miña veira
xa que de esa maneira
a puritana da aldea
por ser descarada e fea
escondese na lareira
e xa non vai nin a feira
pra rascar do quela vexa.

Fala mal de todo o mundo
sin coñocelo de nada,
vive sempre amargada
e vai a deriva e sin rumbo.

Todo o mundo ten defeutos
mais ela non ten ningún,
e diche pois eu non fun
se lle descubres os feitos.

Todo o mundo a coñece
pois non fala con ninguén,
e sempre na boca ten
a calumnia que ela coce.

Nunca che mira a cara
e minte coma un cosaco,
mete todo no mismo saco
e sempre esta arisca e rara.

Pero nós mais que contentos
no cabaliño de rodas,
plazas paramos en todas
pra ver os seus monumentos.

Neste cabaliño de aceiro
que tanta emoción comparte,
nin relincha e vai lixeiro
e só come carburante.

Félix Loira
(Grupo Poético Brétema)


8 comentarios:

Anónimo dijo...

Nótachese que fuches un namorado das motos, pola sensación de liberdade que dá.
Felicidades e bo Nadal.

Cedeira
X. Antonio Suárez de Aneiros

Dani dijo...

Encántanme as motos, as mulleres e o galego, e o amigo Felix xuntouno todo nun poema. Moi "chulo", sí señor.

Anónimo dijo...

Felix, sensacional relato de uno de los defectos de nuestra tierra. "as criticonas". Te deseo felices recorridos por pueblos, por aldeas en ese caballo de hierro que no relincha ni patalea, solo quiere tener llena la panza de gasolina y ¡buen viaje peregrina!. Saludos de tu amigo, Ceneme

Anónimo dijo...

Hola amigo Félix: coincido con Ceneme en tu clara
definición de "as criticonas" ademas yo conocí a la puritana, sin duda alguna representa lo peor de la raza humana, pero es cierto que de casta le viene al galgo, saludos cordiales de tus amig@s de base cultural, Trabajo y estudio, y en los ratos de ocio deporte y bellas artes, todo un patriota, y un soldado español.
María Esther de las Nieves-Pontevedra

Anónimo dijo...

Félix Loira

En los primeros versos me nació algo de sana envidia. Pro delante el camino y una buena moza. Después me parece que te dio mucha bronca la amargada que critica, también de envidia, pienso. Pero al final vuelves al camino de la emoción y el canto de las cosas que amamos.
Feliz navidad Daniel Uriza.

Anónimo dijo...

Buena compañera siempre te lleva adonde tu quieras... un saludo Montse

Anónimo dijo...

Querido amigo Félix, comparto contigo la afición a las motos. me inspiran libertad e independencia
Haciendo rutas y paseos, conociendo a las gentes y a los pueblos, abriendo nuevas amistades y aconsejando a los nuevos. Que tengas una buena ruta te desea un amigo y compañero de las islas Canarias y motero. manoel carlos

Anónimo dijo...

Queridos amig@s: Muchas gracias a todos por los
comentários, porque siempre te hacen ilusión,
Xosé Antonio, Dani, Ceneme, Maria Esther, Daniel Uriza, Montse y el motero Manuel Carlos. sin olvidar al resto de comentaristas que de forma habitual entran en la página de BRETEMA-VIGO.
A TODOS FELIZ NAVIDAD Y AÑO NUEVO.
Cordialmente un saludo del incondicional amigo
Félix Loira.

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.