Ás veces


Ás veces

Ás veces
busco saciar de inmensidade a sede
bebendo a auga dunha poza sucia,
mollando o beizo en tremedal lameiro
mentres a choiva raia a miña fiestra,
mentres a choiva peta no tellado
estrepitosamente refrescante.

Ás veces
síntome un astronauta doutro cosmos
abandonado no terrestre ermo,
alleo aos homes e as súas penas,
alleo á cantilena que pregoan,
mentres escoito acordes doutra música,
unha música feita ao meu xeito.

Outras veces, as máis,
sométome ao vaivén do mar, das ondas,
ao caprichoso azar do vendaval
que destrúe os cultivos impasible...
Cansado de vogar en mar agreste,
cansado de loitar contra o deserto,
alóxome no máis fértil xardín

e, moitas veces,
marabilloso edén dos meus amores.

Antonio Pinedo
(Grupo Poético Brétema)

5 comentarios:

Anónimo dijo...

AS VECES, ANTONIO, EU TAMÉN PENSO QUE ESOU MAIS ALÓ DO NIVERSO. SUBÍN A MONTAÑA MÁSI ALTA E NON TOPEI NINGUNA GLORIA, TAL VEZ O CORAZÓN CHEO DE ANGURIA O CONTEMPLAR DENDE O ALTO XENTE TAN DURA. NORABOA, CENEME

Anónimo dijo...

Antonio :A veces, los dos primeros versos me hacen ver también mi sed y que bebo "en poza sucia " No saatisface la sed.
Tus anhelos confirman los que expresa S. Agustín " El alma sólo se sacia de eternidad " Por éso te sientes " astronauta de otro cosmos "Como buscador incansable de lo grandioso y misterios te ves también en el vaivén del mar y bogas mar adentro pero insatisfecho y sabio te "alojas en el fértil jardín de tus amores ". Bello camino para llegar a descubrir que nuestra sed se sacia de AMOR. Gracias con mi afeto María

Anónimo dijo...

Antonio :A veces, los dos primeros versos me hacen ver también mi sed y que bebo "en poza sucia " No saatisface la sed.
Tus anhelos confirman los que expresa S. Agustín " El alma sólo se sacia de eternidad " Por éso te sientes " astronauta de otro cosmos "Como buscador incansable de lo grandioso y misterios te ves también en el vaivén del mar y bogas mar adentro pero insatisfecho y sabio te "alojas en el fértil jardín de tus amores ". Bello camino para llegar a descubrir que nuestra sed se sacia de AMOR. Gracias con mi afeto María

Anónimo dijo...

¡Gracias Ceneme!¡Gracias María! Por vuestros comentarios.

Un saludo,
Antonio

Anónimo dijo...

Me gusta tu poema con todos esos caminos distintos que propone la vida y con esa conciencia que nos muestra el infierno y el edén
Un abrazo
Daniel

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.