Sabor de uvas y peras
En esta noche de luna
yo quiero ver a tus sedas,
por las puertas del amor
entraré yo para verlas,
y tu tendida brillando
con tus lustrosas veredas,
con tus columnas de mármol
llenas de bello y de perlas,
por lo que iré palmo a palmo
empezando por tus cejas,
por tus pupilas de vidrio,
por tus racimos de uvas,
y luego comer tus peras.
Aquí beberé tus aguas
que son sabrosas y frescas,
luego bajaré a tu selva
cual leones y panteras,
y voy a luchar a muerte
y con mi placer vencerlas,
y con mi puñal de embrujo
a esa valiente fiera,
que tiene infiernos de carne
e incandescentes calderas,
volcanes como montañas
que derriten a las piedras,
trópicos que son tan dulces
como cerezas y almendras,
y yo la quiero amansar
como la más brava fiera,
y la voy dejar tan mansa
para que se abra las puertas,
la mía zagala linda,
esa gruta semi abierta,
para probar mi puñal
más allá de sus hogueras,
y en jadeantes suspiros
y en plena batalla y guerra,
se va a quedar dormidita,
la mía zagala tierna.
Francisco de Sotavento
Cedeira
(A Coruña)
13 comentarios:
Vaia safari, vaia festín e vaia derroche de imaxinación poética.
Moi bon, Xabier.
Cedeira
X.A. Suárez de Aneiros
Y además "Juglar"
¡Vale tu gracia y salero
Santi Brañas
Sensualidad y buen gusto, como tu sabes hacerlo, Sotavento. Enhorabuena. Ceneme
Tu poema Francisco ramillete que recoge la fuerza vencedora de "indómitas fieras " sus escondites encontrados, lugares terrenos , acertadamente trasladados a esa tierra viva admirable y admirada que ofrece sazonados y dulces frutos . Con mi afecto María
Amigo Francisco.- Todo un derroche imaginaivo y creativo en un tema siempre actual, y palpitante como la propia vida, bonita ceación poetica de tal motivo primario, buen tema y buen poema.
Saludos cordiales. Félix Loira
Excelente poema mi querido amigo.
Bastante vivas tus letras... jajaja...
Bueno, espero que estés muy bien, abrazo inmenso.
RoseMarie http://wwwpoesiaytransiciones.blogspot.com/
Meu caro e benquerido amigo, as cousas boas non precisan de moitas loubanzas, pois xa, de por si, amosanse soas e ben belidas en todo o seu frescor e donosura. Unha aperta, Manoel Xosé
Bellisimo poema repleto de bellas metaforas que hacen de cada versos una delicia para el alma. Un beso mi admirado poeta. Camen Diez torio
Me encanto tu poema,un abrzo de Leonor pastor
Francisco
Buenas metáforas la lustrosa vereda, columnas de mármol.
Afectuosamente.
Daniel
¡¡Preciosisimos versos impecablemente construidos!!
ME ENCANTÓ EL POEMA.FELICITACIONES Y ME ALEGRA VOLVER A LEERTE.
aBRAZOS
QUERIDOS AMIGOS TODOS, OS QUEDO MUY AGRADECIDO POR VUESTRA GALANA Y SINCERA APORTACIÓN CON VUESTROS MARAVILLOSOS COMENTARIOS QUE SIEMPRE GUSTA QUE TE COMENTEN Y AÚN AQUELLOS QUE NO TE DEJAN RASTRO, PERO TAMBIÉN LES DOY LAS GRACIAS POR LEEME PORQUWE AÚN QUE NO SE CONTABILIZAN LOS LECTORES, ELLOS TAMBIÉN PARTICIPAN Y OJALA HUBIERE UN REGISTRO PARA CONTABILIZARLOS.
UN INMENSO ABRAZO PARA TODOS VOSOTROS .
FRANCISCO DE SOTAVENTO-CEDEIRA
MEUS QUERIDOS AMIGUIÑOS DE BRÉTEMA,
CAMBIADEME O ESCAPARATE
E VOLVEDE A ENFORNAR
QUE ME GUSTA A BOLA QUENTE.
UNHA APERTA PARA TODOS,
PARA TODOS OS DE BRÉTEMA.
SOTAVENTO
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"