Emprendín o meu amor…
Emprendín o meu amor
no voo de aves durmidas;
Latexa en mín o corazón que ama
no céfiro poñente de brisas crebadas.
Conxugo tanta indixencia
na anáfora do sentir……
Que se berro ao silencio,
Respóndeme sempre
o teu nome…
Infausto o percibir aínda afumada
na profundidade do consolo…
Busco o teu amor
na inercia da decadencia
e pérdome voando nas alas do silencio.
Rosa María Milleiro
Ferrol
(A Coruña)
Blog de Rosa María:
http://poemas-rosamariamilleiro.blogspot.com/
6 comentarios:
No desesperes cuando un amor dulce se va, deja una puerta abierta a otro amor que vendrá.Disfruta del amor, no sufras nada. Ceneme
Amiga Rosa, cuando la cierva llama a su amado el eco del bosque se convierte en divinas sinfonías en Si bemol mayor, y el perfume de las flores se convierte en ese incienso enamorado que hace doblar las campanas de la gloria para hacer revivir ese esperado amor dentro del arca del alma que el eco de tu voz lanzó un día para llamarlo. Este poema de amor, también vuela sobre sus metáforas que lo hacen flotar en la sonoridad de suaves acordes de violines y arpas. Un abraciño de Fco. de Sotavento-Cedeira
MUY DULCE Y NOSTALGICO .UN GUSTO COMPARTIRLO .SALUDOS
Hola ceneme: La desesperanza es motivo de nubes oscuras, y la verdad que para desesperarme hace fala muchos aguaceros.
Un saludiño
Amigo Sotavento:Mi agradecimiento por esos calificativos que más que engrandecerme, me responsabilizan a ser más pulcra en mi poesía.
Un besiño
Hola Dolores: Gracias a ti por comentarlo.
Un saludiño
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"