Tengo sed

Tengo sed

 

Tengo sed,

por eso te pido agua,

agua de tu corazón

dulce, tierna y mansa.

 

No creo que este ya seco,

no creo que se secara

el pozo donde bebía,

mis aguas enamoradas..

 

Si tú ya no la tienes,

o bien quieres negármela,

mándamelo a decir

en tres ramitas de palma,

y en ellas has de escribir

cuales han sido las causas,

de aquel manantial glorioso

que brotaba de tu alma,

y saltaba a borbollones,

aquella ternura clara.

¡Cómo fluía el amor!

¡Cómo fluía y manaba!

¡Ay, mísero de mi!

Por eso te pido, te pido,

un poco de agua,.

agua para mi boca

y besos para mi alma.

 

Francisco de Sotavento

Cedeira

(A Coruña)

 

 

 

 





8 comentarios:

Anónimo dijo...

Amigo Sotavento, estoy seguro que pidiendo agua de esa manera, las fuentes de la vida no se hallan abierto para regalartela a manos llenas. Espero que tu sed hallas podido apagar en muchas de ellas. Ceneme

jose dijo...

Tés unha gran facilidade para versificar,Xabier. O verso xorde coma un xéiser das profundidades da túa alma. Felicítote.
Cedeira
José Antonio Suárez de Aneiros

Anónimo dijo...

O mesmo que Picaso entrou no cubisma, o meu amigo Xabier, adentrouse no romanticismo.
Ver para creer e ler para saber.
Santi Brañas

Anónimo dijo...

MIGO SANTI, CRIEIME AO PÉ DOS MAROUZÓNS E COMO NELES VIN TANTAS MUSAS, POR ISO SON UN ROMÁNTICO PERDIDO. NOS MAROUZÓNS FIXERONSE MOITOS NENOS E ANAMORICARONSE MILES DE PARLLAS. AÍNDA QUE NON O CREAS OS MAROUZÓNS PARA MÍN E UNHA FONTE DE INSPIRACIÓN PORQUE NELES SÓLO HAI XUVENTUDE E BELOS RECORDOS. OS MAROUZÓNS FORON DURANTE MOITOS SÉCULOS O XARDÍN DA XUVENTUDE CEDEIRESA E AÍNDA SEGUE SENDO PARA XÓVENES E PARA MOITOS MAIORES. UNHA APERTA.SOTAVENTO

Anónimo dijo...

AMIGO CENEME, YO LO QUE LE ESTOY PIDIENDO ES AMOR Y NO CARNE.

LE PIDO AGUA DE SU CORAZÓN
AGUA DE SU ALMA,
AGUA DE SU POZO,
AGUA, SÓLO AGUA.
LA QUE FLUYE DEL ALMA
Y SI QUIERES TÚ,
LE ESTOY PIDIENDO AGUA SAMARITANA,
EL AGUA DEL AMOR.
MI SED ES DE AMOR.
TENGO SED DE TI,
TENGO SED DE TU AMOR
O DE QUE ME AMES,
DESDE EL AMOR Y NO DESDE LA CARNE.
UN ABRAZO SOTAVENTO

Unknown dijo...

Francisco, querido : La sed, el agua . Esa cascada de la imagen que fluye y fluye, como el amor divino, como la luz solar, aunque no siempre sea percibida. ¿ Nos dice algo Machado? "¡ Ay del que llega sediento/a ver el agua correr/ y dice : la sed que siento / no me la calma el beber." Citas a la Samaritana , en una respuesta a un comentario. " Si conocieras el don de Dios, tú pedirías ..." Como a ella a todos se nos dará el AGUA DE LA VIDA porque todos llegmos al pozo. Mientras caminamos con sed en el cuerpo y más ardiente en el alma. Con mi cariño María

Anónimo dijo...

Muy bonito el poema. Muy musical.

Afectuosamente
Daniel Uriza

Anónimo dijo...

Facede outra fornada que o pan que temos xa está muy reseso e o pan reseso hay que ter moita fame para comelo; ou non hay quen amase?

Fco. de Sotavento.

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.