“Meu Canto a Galicia”

"Meu Canto a Galicia"

 

Teño un cantar nos beizos

que me ten engaiolado.

Sinto amores por dentro

cando che digo cantando

                                            Amores na miña infancia,

                                            amores tiven xogando.

                                            Amores na xuventude,

                                            amores de namorado.

                                                                      Amores teño de vello,

                                                                      amores non xubilados.

                                                                      Por ti rapaza eu sinto

                                                                      amores dos teus encantos.

sinto un cantar no peito

de amores tan axeitados.

Por ti Galicia eu teño

amores que vou cantando

                                             Amores na miña gorxa

                                             amores que vou berrando.

                                             Amores hai nos meus ollos,

                                             amores de estar chorando.

                                                                       Amores que non se esgotan,

                                                                       amores que van medrando.

                                                                       Por ti Galicia eu sinto

                                                                       amores dos teus recantos

levo un cantar inmerso

de amores enraizados.

por ti Galicia eu lembro

amores que vou lembrando

                                             Amores dos meus ancestros

                                             amores dos meus pasados

                                             Amores novos e vellos,

                                             amores sempre ao meu lado.

                                                                         Amores da túa xente,

                                                                         amores foronme dados.

                                                                         por ti Galicia eu sinto

                                                                         amores, amores tantos

Teño un cantar no corpo

que me ten enguedellado.

Por ti Galicia eu sinto

amores por sempre amando

                                             Amores da miña terra,

                                             amores dos mares bravos.

                                             Amores dos fortes ventos,

                                             amores vanme mollando.

                                                                           Amores sinto, por certo,

                                                                           amores ben apañados

                                                                           Por ti Galicia eu sinto

                                                                           Por ti Galicia meu canto.

 

Santiago González Brañas

(Grupo Poético Brétema)

7 comentarios:

Unknown dijo...

Querido Santiago: No sé gallego. Leo tu canto con la "melodía " continuada en él y deseo que el amor multiplicado y transportado por el mar, el viento, la luz solar, enraizado en la tierra y en el corazón de cada ser humano nos transforme. Sigue cantando y que tu voz, traspase las fronteras de Galicia que aplaudirá este canto tuyo.Con el amor mío María

jose dijo...

A Alma de cedeirés coa querencia pola terra sublímase neses versos.
Unha aperta
J.Antón Suárez Aneiros.

Francisco Cenamor dijo...

Estimados amigos y amigas de Brétema, me alegro mucho de conoceros y saber que disfrutáis por Vigo de la poesía. Os he incluido en la lista de asociaciones literarias que mantengo de forma permanente en el Blog Asamblea de palabras.
Un abrazo.

Anónimo dijo...

Santiago, levas no sangre un cantar,
e tuas verbas sirven para te levar alén dos mares de Cedeira, onde escachan as ondas contra os penedos e onde brotan as tuas obras que nos deixan abraillados. Ceneme

Sandra Figueroa dijo...

Bello canta a Galicia en este poema. Fue un placer leerte. Saludos. Cuidate.

"dejabugoyoros" dijo...

Oiga!...esto es sencillaménte bello!

enhorabuena galaicos....

Anónimo dijo...

Eu tamen teño no peito un sentimento moi fermoso por un compañeiro,que para min e mestre ,un biquiño de Teresa,

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.