A DORNA

A DORNA

 

Dorna celta mariñeira,

xa non te vexo no muelle,

no muelle da miña Puebla

 

Poucas quedan, se hai algunhas,

que morrerán de contado

cando lles falten as mans.

 

As mans duras e con callos

que dirixen o teu rumbo

co aqueles remos de pau

 

De pau tamén tes o casco

que vai brincando na escuma

do verde mar desta ria

 

Desta ria tan fermosa,

coas suas velas cuadradas

brancas coma unhas gaivotas

 

Gaivotas de patas negras

esbarando p'olas augas

coma por pista xelada

 

Xelada me queda a ialma

o ver'co longo da costa

as dornas non teñen vela

 

Vela branca, branca vela,

vaste quedando na historia

polo motor "fuera-borda"

 

O motor "fuera de borda"

dache forza, miña dorna

mais derrama a tua beleza

 

Dorna celta mariñeira,

xa non te vexo no muelle,

no muelle da miña Puebla

 

Mariano Marcos Abalo

 

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Ya era hora, Mariano de que pudieramos disfrutar de tus estupenos trabajos. Gracias por venir a deleitarnos. Ceneme

TERESA CARIÑO DAVILA dijo...

Bonita poesia y bonita Tierra de grandes poetas,un abrazo

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.