Cantiga…, Poesía…? Qui lo sa…
Hai un merlo sempre asubiando
na carballeira,
e o seu chirlo chama ás pombiñas
para xogar.
Se o atopo conte con que ei
de ir escoitálo
e o agasaio da súa tonada
daráme a paz.
Corren os ventos, traen para acó
mil asubíos do merlo canoro
e o doce páxaro, no asubiar,
mil melodías de amor cantará.
Hai un merlo sempre asubiando
veira do río, e o seu chío chama ás ruliñas
pra namorar
Se o atopo conte que ei de ir espreitálo;
e mirálo asubiando: gozala paz.
Corren os ventos, traen pra acó
seus asubíos de músico alado;
e o seu peteiro, co seu trinar,
daráme azos para namorar.
Manolo de Rinlo
2 comentarios:
Hola compañeiro,"o seu chio chama ás ruliñas pra namorar" selección para este dia DOS NAMORADOS,unha forte apreta
MANOLO quero decir unha aperta
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"