Bágoas

Bágoas

 

Lamentos de noite, lamentos

que son sollozos de pérolas,

angustias de tarde, momentos

orlados entre rosas frescas.

 

Camiños calados en cerros

brancos, de rocas, serras,

trasnos falsos, en crisantemos

orlados entre rosas frescas.

 

Horas que son marchitos seos

e solitarias veredas,

minutos que matan o tempo

e mais enterran primaveras.

 

Sollozos que son carne viva,

despeléxanme despacio

e brotan entre a saliva

de soños feitos pedazos.

 

José Ángel

 

 

1 comentario:

Mª Teresa Sánchez Martín dijo...

Un poema impregnado de tristeza y de nostalgia. No sé si las rosas frescas serán capaces de sanar ese llanto. Me conmueve y me contagia su nostalgia.

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.