A D. Gustavo Valencia
(in memorian)
VOLVER A CORRUBEDO
"O faro de Corrubedo
co seu ollar largasío
¡ai amor! Púxome medo."
-Fermín Bouza Brey-
Contigo fun ver o mar
ó faro de Corrubedo,
collida da túa man
porque soia tiña medo.
Viñan as ondas bruando,
empurradas polo vento
e nas rochas do peirao
escachaban os salseiros.
Nada poidemos falar
co bruído, do mar intenso,
mais soio con nos mirar
que de cousas nos dixemos...
Quen puidera da túa man
ir de novo a Corrubedo.
Magdalena Domínguez
(Terceira Antoloxía do Grupo Poético Brétema)
No hay comentarios:
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"