Cae a tarde na cidade

Cae a tarde na cidade

 

Tarde de chumbo outonal,

balbordo dunha gran cidade,

camiño perdido por unha grande rúa,

ir e vir frenético de xentes

que semellan ter moita présa.

 

Nin unha árbore

nin un triste rechouchío dun paxariño,

cláxons irritantes,

contaminación de fumes e ruido.

Nun curruncho un vello músico,

ninguén semella facerlle caso,

ningunha moeda,

todos van á présa,

uns adolescentes a se bicar

con fruición e meténdose man,

nada lles importa.

 

Cae a tarde na cidade,

luces de neon,

eu só no medio dunha tristura gris.

Moitos pasan ao meu rente,

ninguén se detén, hiperactividade da cidade.

 

Uns mozos a se drogar,

tabaco, alcohol… Anonimato da cidade.

Moitos pasan con bolsas de plástico

ateigadas de tóxicas substancias.

Todos semellan escapar, foxen.

De que? De quen?

Balbordo que me deixa atordado,

hai moita xente; estou só.

Selva de coches, motos... luces, fume.

Faise noite,

nin unha estrela, ceo de chumbo.

 

Xa é noite na cidade,

sirenas de ambulancias,

un coche patrulla a todo tren

e eu no medio dunha cidade inhumana

perdido na noite, desexos de chegar a algures.

No meio da noite unha pedra,

unha pedra no meio da noite.

 

Xermán Torres en Vigo no outono de 2008  

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Xermán, canto mais grandes as cidades, menos humans. Estou dacordo contigo, mais hemos de mostar o sorriso o non ollar o panorama tn negro, despois de todo non somos nada importantes. Saudos. Ceneme

Unknown dijo...

Parabéns polo grupo e por difundi-la poesía. Desde o noso proxecto 12 lúas invitámovos a participar. http://12luas.blogspot.com.

Un saúdo

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.