IN MEMORIAN
E co inverno chegaron as neves,
o Nadal de postal,
a solidariedade
e mai-lo quitaneves.
Tamén unha maña chegou o sol,
despois a choiva,
e "O noso pobiño branco"
voltou as súas cores
verdes, marróns...
Daquela, a pedra
tornou ser pedra coñecida
e aquela neve teimosa
bebeuna a terra.
Do mesmo xeito entregaron
ás profundidades da terra
o seu branco corpo.
Marcharon co inverno,
MODESTO, MARUJA...
tra-la neve.
Rosa Mª Vázquez
(Segunda Antoloxía do Grupo Poético Brétema)
1 comentario:
muy nostalgico y triste. Prefiero pensar que la vida sigue mas alla, en algun lugar
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"