O TOXO

O TOXO

 

Eu son o toxo do monte

que nazo silvestre e ceibe,

miñas flores mareliñas

son as fermosas chorimas.

 

Ó meu carón por veciñas

medran as curmáns carqueixas,

as uces e mailas xestas

amarelas e branquiñas.

 

As poutegas e carpazas,

marogueiros e codesos,

os piñeiros coas piñas

e tamén as carrasquiñas.

 

Cando chega a Primavera

mesturanse as nosas cores

e no Ceo, o Arco da vella,

esmorece pola envexa.

 

Pepita Nóvoa López

(Primera Antología Grupo Brétema/diciembre 2001)

 

 

No hay comentarios:

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.