Eu son o Clandestino,
aquel que bule
polas auto estradas da noite
fuxindo das vosas conciencias
de fillos de papá
Bule que bule,
ruxe que ruxe...
¡paga peaxe se queres pasar!
Eu son o Clandestino,
aquel que recicla as vosas basuras
e remexe os vosos medos
de nenos de mamá
Bule que bule,
ruxe que ruxe...
¡paga peaxe se queres entrar!
Eu son o Clandestino
aquel que colga das vosas arbres
as verbas fedorentas
que non se poden licuar.
Clandestino, poeta da noite,
desfacedor quixotesco
das vosas fendas sociais.
Bule que bule,
ruxe que ruxe...
¡paga peaxe se queres chegar!
-Manoel Xosé-
No hay comentarios:
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"