NA LEMBRANZA DA NOSA
QUERIDA CONCHA
Chegaba triste noticia
nese Whatsapp, que dicía:
a os compañeiros de Brétema,
que Concha falecía.
Mentres a noite amosaba
a lúa triste vixía,
e o pasar da man do vento,
unha cantiga vertía.
Alo moi lonxe, moi lonxe,
caro alen o seu sumía, onde tantos
Brétenianos se nos foron no seu dia,
e se acaso os atopases,
se e que existe esa outra vida,
cántalle entre recitais,
como a nos o facías.
Aquí nunca esqueceremos esas
lindas melodías,
coas que nos agasallabas
e onde tanto che aplaudían.
Entre mentres que che escribo,
o meu corazón suspira,
Conchi na nosa lembranza
sempre en Brétema querida.
Isaura Lago Álvarez
Grupo poético brétema
No hay comentarios:
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"