LEMBRANZAS DE VALENCIA
Tiña eu saudade de azuis,
de acentos distintos
de horizontes amplos.
Tiña eu cálidas lembranzas
de rúas antigas
con cristián legado
no seu nome: A rúa S. Xosé, a praza do Carme...
Recréome na memoria
de vivencias compartidas
cunha chica valencia.
Lembro a súa cara, o seu sorriso,
e ata os seus andares.
a súas frechas apuntaban alto
como o seu signo, Saxitario.
O seu nome...? Carme..?
Foi en Calas Covas (Menorca)
buscándonos a vida
para custear
o noso sinxelo día a día.
No camiño atopou un “Lover” inglés
e a Córcega marchamos os tres.
Alí xa foi outro cantar,
sen traballo e sen fogar.
E como xa te contei, Paco
tamén foi en Valencia
o meu ádeos definitivo ao tabaco.
Naquela casa de naturistas
estábache prohibido fumar
e nin curta nin preguiceira
a ocasión quixen aproveitar.
Despedinme dos pitillos
do meu paquete “Fortuna”
guindei os que alí quedaban
sen sentir mágoa ningunha.
Estaba mentalizada.
En Valencia coñecín un home moreno
en circunstancias que non deixaron
poso en min, mais
a súa honesta actitude
o seu elegante saber estar
iso si quedou anotado
no HABER dos meus bos recordos.
Pasaron os anos,
para a cidade vella e para min.
e naceron novos espazos
para as artes, as ciencias, a música...
ou para degustar unha fresca orchata de chufas.
Rosa María Romay
Grupo Poético Brétema
No hay comentarios:
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"