ANÁFORA DO AMOR

 

ANÁFORA DO AMOR

 

Vouvos recitar o perfume do amor

levitando coma un elfo polo aire.

Vouvos recitar os ollos ávidos

que degoiran contemplar a beleza

que só se pode soñar metaforicamente.

Vouvos recitar cores tan sutís

como as que flúen do alento granate

dos beizos cando se bican.

Vouvos recitar as mans e as xemas dos dedos

cando erguen o gozo nunha cadencia de amores

que fan que os camiños da vida

sexan vizosos e ledos.

Vouvos recitar zagais amadores

que brincan polos campos do amor

cando van acariñando as meixelas das rapazas

ao compás dos latexos do seu corazón.

Vouvos recitar o que nos xustifica

sen pecado e sen redención

cando o sentimento se converte

na anáfora constante dun canto de amor.

Vouvos recitar

cantigas de namorados,

de amigos e de amigas

que collen do fondo do amor

estrelas e luceiros,

ilusións e fantasías

para iren andando ledos

polos camiños da vida.

 

Serxio López-Corona Martínez

2 comentarios:

Elisa Rodríguez dijo...

Precioso poema Serxio, y preciosos versos.

Soledad Sánchez Mulas dijo...

Para todo el grupo:

Siento enormemente no saber gallego. Cuando publicais en esta lengua, aunque comprendo el sentido general, siempre me abstengo de comentar, porque temo no haber interpretado correctamente los versos.
¿Sería posible que, junto con el poema original, publicaséis la traducción al castellano?
Soy consciente que las traducciones siempre son "interpretaciones" de los originales, pero preferiría la del propio autor.

Gracias, amigos.

Un beso.

Soledad.

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.