FILLA TORNADA

FILLA TORNADA

(Para a miña filla Noa)

 

Esquézome dos tempos murchos

Énchome cos teus arrulos

Descanso e sosego o teu sorriso

Tódolos pesadelos quedan esquecidos.

 

As penas xa están caladiñas

Tornou xunto a min quen eu mais quería

Vexo o seu sorriso pola mañá

Ela é Sol das miñas entrañas.

 

Medra o meu poema co seu amor

Está xunto a min a miña meniña

Testemuña e  harmonía do meu fogar

Cisne tornado na sua patria.

 

Póla do meu corpo amarrada

Hoxe fuxen tódalas penas.

Declaracións persoais dunha nai

baseadas nos sentimentos da filla amada

 

TERESA CARIÑO

                            

 

6 comentarios:

Soledad Sánchez Mulas dijo...

Salvando mis deficiencias con el gallego, hermoso poema. Dulce el regreso de la hija amada.
La semilla gallega ha germinado en muchos paises, pero el retorno a la patria chica (o grande, muy grande) siempre es recibida con alborozo.

Un beso.

Soledad.

TERESA CARIÑO DAVILA dijo...

Soledad gracias por el comentario,un beso y un abrazo.

Anónimo dijo...

Co sonriso non se borre da tua faciana endexamais ,felicidades.A.Dulac

Mª Teresa Sánchez Martín dijo...

Qué alegría sentir cerca a nuestros hijos,siento lo mismo teniendo a mi hija cerca de mí. Has expresado maravillosamente esa emoción.

Anónimo dijo...
Este comentario ha sido eliminado por un administrador del blog.
TERESA CARIÑO DAVILA dijo...

A.DULAC,TERESA,MUCHAS GRACIAS POR ESTAR AQUÍ,MUCHOS MUCHOS BESIÑOS

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.