BAILANDO SOBRE EL AGUA

 

Sus pies se movían como si volaran

sobre el suave tapiz, pintado en el suelo,

doblaba y estiraba las piernas

como un blanco cisne sobre el agua.

 

La escultural y hermosa bailarina

hacia mover su cuerpo con pasmosa

agilidad, con sus pies enfundados

en unas suaves bailarías rosadas.

 

La música sonaba suavemente

en la estancia de ensayos,

la figura de la bailarina volaba en el aire

ejecutando piruetas cada vez a mayor

velocidad.

 

Su mente estaba totalmente dominada

por la música de una composición

de Tchaikovski, en el Cascanueces,

giraba y giraba sobre la punta de sus pies.

 

Abrió los ojos, de ellos salían dos lágrimas

que corrían por sus suaves y rosadas mejillas,

apago el aparato de donde salía la música,

y observo sus piernas inmóviles.

 

Sentada lánguidamente en una silla

de ruedas, la cual eran sus actuales piernas,

aquella que la trasladaría de por vida

de un lugar a otro si deseaba moverse.

 

Una mala caída al ejecutar un paso de ballet,

donde dependía de la agilidad de su compañero

de baile, un segundo de retraso al recogerla

en el acto final, hizo que se quedará

sin poder bailar el resto de su vida.

 

Una vida, una ilusión, un destino,

un fallo y el ocaso final.

 

María Luisa López Castro

Grupo Poético Brétema

POETAS SILENCIADOS

 

Áridos cerebros se beben mis vientos,

luces que se apagan antes de encenderse,

barrotes insensibles encarcelan mis palabras

dejando vacía mi alma.

 

Deseos destruidos alimentando errores,

años acumulados para reventar silencios,

cuando el cansancio me llama

y el dolor me agota,

algo adentro de mí se despierta

cambiando de rumbo mi vela

y mostrándome el camino.

 

Amelia García Domínguez

Grupo Poético Brétema

 


 VENTIÑO, VENTIÑO AMIGO

 

Ventiño, ventiño do monte,

Ventiño, ventiño dos  vales

as cantigas dos meus amores,

na fermosura dos meus lares.

 

Cantos recunchos van quedando atrás

cantos perdidos  bicos fun deixando

canto daría por poder voltar

Para aquela inocencia dos meus anos.

 

Pero fun recorrendo longos camiños

coñecendo novas costumes e xentes

cruzando os sendeiros dos ríos

onde en cada recuncho se aprende.

 

Hoxe que sinto que se me vai o tempo

que xa latexa lento o meu fráxil corazón

quixera dicir por sempre sen medo

e poder gritar con toda a miña ilusión.

 

Que a paz do planeta sexa o referente

dun mundo seguro xusto e mellor

que poidamos cruzarnos coa xente

sen ter que sentir nin odio nin rancor.

 

E que poidamos mirar para o ceo

para contemplar a beleza das estrelas

e non as bombas que destrúen o nacer

da fermosura da vida sobre a terra.

 

Por iso ventiño, ventiño amigo

ti que cruzas  mais ala dos mares

traédeme sempre no teu pico

esa noticia que espero tan grande.

 

Dime que solo se escoitan cantares,

os tronos dos foguetes das festas,

a música o sorriso e os bailes,

nas aldeas da nosa terra.

 

Que brille cada nova mañá o sol

sen esas bagoas de tristura

sen ter que sufrir a dor

dos que seguen vivindo con amargura.

 

E dáme fe sobre a morriña

a que senten todos os nativos

que nacen e viven na vila

mirando coma crecen os seus fillos.

 

Que non teñan que deixar atrás

os cementos das súas raíces

e poidan saudarse o pasar

demostrando que viven felices.

 

Amante Romero Álvarez

Grupo Poético Brétema


CICLOGENISIS

 

Llega el día de barba de cuchillo,

tirantes de plomo, monóculo vengativo,

juega el tejo con la filosofía

de lo improbable.

 

Se sacude los guantes con los restos del magnicidio,

camina sobre las calles a golpe de martillo,

de viento es su delirio un violento parto

sacude su vientre y alumbra un manantial

de aguas turbias.

 

El viento se acuclilla a oler los humores de la tierra,

es de furia el palpitar de su pecho

que exhausto deja de latir.

 

Se retira el día

y en la desdentada sierra

de su boca se cuelan los tenues

rayos de la tímida aurora.

 

Julia Álvarez González

Grupo Poético Brétema


 

O LIBRO

 

Ti, es o gran invento

que axudou a humanidade,

a preservar a cultura

de moitos séculos atrás.

 

Ocultas dentro de ti

secretos incalculables

que revelas con coidados

a todo aquel que che abre.

 

Es un fiel compañeiro,

facilítasme a vida

axudándome coas dubidas,

resólvesme os meus enigmas.

 

Si che leo, enriquécesme,

e ti fasme compañía

neses dias que estou soa

na casa moi aburrida.

 

Na masilla de noite,

cando non poido durmir

agárdasme caladiño

ata que me te volvo a abrir.

 

Es o mellor amigo,

que sen falarme, fálasme

e cóntasme moitas cousas

sen dicir nin unha palabra.

 

Laura Falgueras Sirera

Grupo Poético Brétema

QUERER

 

Si por mi dinero

te atreves a decir

que me quieres,

eso no es amor

es interés.

 

El amor es otra cosa

cuando es de verdad,

lo das todo por la persona

amada y no la engañas

con palabras bonitas

que no sientes.

 

Siempre a mi lado

te quisiera tener

cuando te necesito no estas.

 

No me abandones

en mi soledad,

yo si te quiero

sin interés y de verdad.

 

Aurora Franco Carrillo

Grupo Poético Brétema

ESCRIBE, ANSELMO, ESCRIBE


Escribe, Anselmo, escribe,

mentres che dure o alento:

que o teu corazón non sinta,

ao que te chame bohemio,

 

Abra quen non comprenda,

nin a túa prosa, nin teu verso,

pero non deixes de escribir,

o que fabriquen os teus soños.

 

Escribe, Anselmo, escribe,

escribe o sangue e o lume,

todo o que levas na alma,

cos mais fermosos recordos.

 

Non pares de escribir Anselmo,

o que levas no pensamento,

que eu te espero para léelo,

ala no eterno ceo.

 

Vexo engurrado o teu pelexo,

pero non tremen as túas mans,

quéroche coma un irmán,

e mírome no teo mesmo pelexo.

 

Es coma un irmán,

lévoche no corazón,

e dende o ceo verei ao ancián,

que tanto fervor me mostrou.

 

Adeus amigo Anselmo,

adeus insigne escritor,

coa túa letra adornas a poesía,

ao cantar ao amor e a vida.

 

Que Deus guíe a túa sorte,

e ampare o teu destino,

que cando chegue a norte,

te leve polo bo camiño.

 

Francisco Otero Crespo

Grupo Poético Brétema

EL DÍA DEL LIBRO

 

Se celebra un día especial para el lector,

es el día del libro todos con buen humor,

se unen a la lectura llevando libros

para leer con ánimo aventuras.

 

Que el escritor expresa para sorprendernos,

celebramos con emoción el día del libro,

celebra esta fiesta escogiendo un libro

para leer con amor.

 

Vamos a celebrar esta fiesta

que llevamos con honor leyendo historias,

para conocer historias y conocer libros

que guardamos en las estanterías.

 

Para tener imaginación

celebramos el día del libro,

que nos llena de emoción,

 un rato de lectura llega al corazón.

 

Teresa López Bastos

Grupo Poético Brétema

 

RECUERDOS

(06-08-1939)

 

Pasaron días,

pasaron meses,

pasaron años,

pasaron alegrías,

pasaron tristezas,

pasaron tantas cosas

que con mi mente despejada

le doy gracias a Dios

y a la vida

 vivida.

 

En los años de la vida

los malos días los tire

 para no recordarlos,

los buenos aquí los tengo

con amor.

 

Victoria Álvarez Fidalgo

Grupo Poético Brétema

 


Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.