O CARRO

 

Que renxía o carro

polos carreiros da aldea

cargado un día con millo

e outro cheo de herba

rebentando os estadullos

de tanta herba que leva,

para alimentar o gando

Que na corte está agardando.

saben que chega o carro

o seu prezado sustento

para encher o seu bandullo

e dar o leite dabondo.

Este carro e moi xeitoso

pois é dun rico e poderoso,

e ten marcha atrás e freo,

o dirixe un bo granxeiro.

Chega o carro moi pausado

coa música do seu eixo

resoando agarimosa

entre as sombras dos piñeiros.

Roda o meu carriño, roda

por estreitas corredoiras

rachando as pedras que atopa

coa ferra das rodas vellas

que ao carriño fai bailar.

Chegaron ao seu destino

as vacas que o levaban,

as desprenden do seu xugo

e reciben o agasallo

dun descanso merecido.

 

Mariano Marcos de Abalo

Grupo Poético Brétema

 

 

No hay comentarios:

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.