O CARRO
Que renxía o carro
polos carreiros da aldea
cargado un día con millo
e outro cheo de herba
rebentando os estadullos
de tanta herba que leva,
para alimentar o gando
Que na corte está agardando.
saben que chega o carro
o seu prezado sustento
para encher o seu bandullo
e dar o leite dabondo.
Este carro e moi xeitoso
pois é dun rico e poderoso,
e ten marcha atrás e freo,
o dirixe un bo granxeiro.
Chega o carro moi pausado
coa música do seu eixo
resoando agarimosa
entre as sombras dos piñeiros.
Roda o meu carriño, roda
por estreitas corredoiras
rachando as pedras que atopa
coa ferra das rodas vellas
que ao carriño fai bailar.
Chegaron ao seu destino
as vacas que o levaban,
as desprenden do seu xugo
e reciben o agasallo
dun descanso merecido.
Mariano Marcos de Abalo
Grupo Poético
Brétema
No hay comentarios:
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"