NOITE APACIBLE
Nesta noite apracible,
clara e sen nubes,
vin a lúa case chea
agochándose no mar,
ollei para o alto do ceo e alí estaban,
os carros da osa maior e menor,
que na escuridade moito brillaban,
con moitos planetas e estrelas
o seu arredor era unha ledicia.
Ollar o cadro que todo
o conxunto formaban,
venus despois da lúa e o astro
mais luminoso do ceo,
chamado a deusa do amor,
os planetas non escintilan,
solo o fan as estrelas
o sol e unha delas.
Sirio e unha estrela que
ollase moi grande
esta preto do sol
o seu lapexo e constante.
Candela Fernández
Mouriño
Grupo Poético Brétema
No hay comentarios:
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"