Grupo Poético Brétema de Vigo

GOSTAME PAROLAR CO VENTO

Gústame parolar co vento,

ollar a furia do mar en movemento,

e un encontro de grandes sentimentos,

tras os vidrosa ollar a sarabia na treboada,

batendo na fiestra e facendo riadas,

polas corredoiras, camiños e estradas.

Coma me abraia a natureza,

sol, chuvia, tempestade, vento

no noso camiñar de todo

levamos dentro.

No mes de Xulio dende Nigrán,

cando anoitecía, tras as illas Cíes

ollábase o arco da lúa nova moi

baixa e escintilante,

preto dela estaba o primeiro

luceiro da noite os dous formaban

un cadro abraiante,

estaban tan achegadiños que mesmo

parecía que se ían bicar,

que magoa non puiden velos os

dous agocháronse no mar.

Candela Fernández Mouriño

Grupo Poético Brétema