NUBES PENDURADAS
Nubes
penduradas ao redor do ceo,
nubes
grises e negras no inverno,
nubes
brancas de algodón que
empurradas
polo vento crébanse
e
volven a xunguirse na loucura,
carreira
do tempo.
Noite
escura estrelecida
por
unha sementeira
de estrelas
floridas,
lapexan
tremelucentes
no
máis alto firmamento
escintilando
todo o tempo.
De
nova non me coñecía non tiña tempo
agora
de maior voume coñecendo,
gústame
moito ler para mais saber
e
dos nosos grandes homes aprender
a
historia e sentir a emoción
de
levala na memoria.
Candela Fernández Mouriño
Grupo Poético Brétema
No hay comentarios:
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"