Grupo Poético Brétema de Vigo

POEMA DE NADAL

No momento de escribir estes versos

arrolada polo equinoccio de outono

un manto de algodón espállase

polo ceo.

Un brincadeiro sol semella xogar

ás agochadas,

aínda non vai frío

máis o ambiente invita

a ir preparando o fogar.

O primeiro de todo, o NADAL

tempo de familia, lembranzas e ilusións,

poder estar xuntos un ano máis

sabendo que é un agasallo

que por desgraza non sempre

vai durar.

Lembranzas para as/os que están lonxe, para as/os idos,

para aquelas/ es sen fogar.

Ilusións que non nos falten

para o ano a piques de comezar,

e ti e máis eu

eu e máis ti

unha mesa

e o noso pan

parece pouco cando o tes

pero se faltase…

non neste NADAL.

Rosa María Romay

Grupo Poético Brétema