GÚSTAME PAROLAR CO VENTO
Gústame parolar co vento
ea furia do mar en movemento,
é un encontro de grandes
sentimentos.
Tras os vidros ollar a sarabia
na treboada,
batendo na fiestra e facendo
riadas polas corredoiras, rúas
e estradas.
Coma me abraia a natureza,
sol, choiva, neve, tempestade
e vento no noso camiñar
que todos levamos dentro.
Son unha árbore de fondas raíces,
que co paso do tempo ten moitas
cicatrices, o vento coma un furacán,
faino virarse para tódolos lados,
e ao amainar o vendaval,
érguese dereito xa se afixo ao temporal.
Candela Fernández Mouriño
Grupo Poético Brétema
No hay comentarios:
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"