CONCIENCIA

A miña conciencia torturada
por tantas cousas
nas que fallei.

Na miña conciencia
estou cargando tanto pesar,
que meu corazón se enche de tristura
por ser covarde
de non contarche
tantos avatares
e de loitas vividas.

¡Fun covarde! Seino.

As miñas lágrimas non se deteñen
de tanto pensar.

Quizás volvas a perdoarme
algún dia,
e ese dia, miña vida renacera.

So quero que a miña conciencia
tranquila, porque ámote
mais que a miña vida.

Mary Ferreira
Grupo Poético Brétema

1 comentario:

Jean dijo...

Góstanme os finais que lle poñen lus a un poema que amosa arrepentimento e soidade, perro que está cheo de verbas sinxeelas e traansparentes. Felicítoche, Mary, porque este cmiño xaa dende hai tempo está enchéndote de forza e coraxe.

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.