6 comentarios:

Anónimo dijo...

No te puedes imaginar cuanto amor te llevas ,as sido mi vida ,amigo ,marido y un buen padre estaras siempre con nosotros asta que nos volvamos a encontrar un bikiño muy grande te quiere tu mujer

ceneme dijo...

Querido José Manuel, estoy seguro que a estas alturas y sabrás adónde se van, se van al mismo sitio que estaban antes de venir, a la ausencia de conciencia, de sufrimiento y de tiempo. Al igual que a Socrates no te está permitido venir a revelar la verdad. Un fuerte abrazo, amigo- Ceneme

FILGUEIRA VALVERDE por Xermán Torres dijo...

Ti como os homes "bos e xenerosos" vas para o teu mundo soñado, un mundo sen limitacións, nel gozarás in aeternum da pura poesía coas Musas, cos Deuses,... Manoel Xosé, boa viaxe na "nave que nunca ha de tornar".

Teu amigo, que endexamais te olvidará,

Xermán Manoel Torres

ceneme dijo...

PARA JOSÉ MANUEL
¿Cuántas veces te he dicho que te cuidaras?
¿Cuántas veces te he dicho que dejaras de fumar?
Me mirabas, no me decías nada
Yo no sabía que tú querías terminar

La vida no te ha tratado bien
La naturaleza no te quiso ayudar
Arrastrabas valiente con tus penas
Nunca, nunca te he oído quejar

Un gran corazón en un cuerpo débil
Una hermosa cabeza llena de bondad
Una protesta tu hermosa poesía
Una denuncia contra toda maldad

Ahora que te nos fuiste para siempre
Se me hará extraño no poderte encontrar
Preguntaré por ti a los compañeros
“Y José Manuel, ¿hoy, no vendrá”?

Me dirán que te has ido para siempre
Que tu voz nunca más se escuchará
Preguntaré como tú, al mar de Arosa
Los que se van, ¿adónde van?

Descansa en Paz, amigo.
Ceneme-17-07-2014

Anónimo dijo...

No he tenido el placer de conocerlo ,mas si recuerdo su poesía y su fisonomía, en el museo de las palabras en Vigo.
Mi más sentido pésame al poeta que no he conocido y seguro que donde está es mucho mejor que de donde se ha ido.
Mis condolencias a los familiares.
Castro.

Unknown dijo...

Ai, Xosé..., meu caro amiguiño, si me oíras,canto os dous nunha forte aperta choraríamos. Deus está contigo o mesmo ca miña dona que se foi diante de ti, aquela Carmela que estiveche na súa casiña e ao pé de min meu caro e profundo amigo. Descansa en paz meu corazón para sempre que o teu amiguiño de Cedeira, haite levar no peito metres lle dure a memoria a Sotavento.

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.