Cargados de
condenas
Con fatiga e
calor
foi o prisioneiro.
Onde antes era
branco coma Islandia
agora era laranxa
de Arizona contaminada
e vermello de fusta
de sheriff.
foi o prisioneiro.
Onde antes era
branco coma Islandia
agora era laranxa
de Arizona contaminada
e vermello de fusta
de sheriff.
Naquel deserto
ía cargado de pedras
para construir
a casa de ninguén
e o cárcere de todos.
ía cargado de pedras
para construir
a casa de ninguén
e o cárcere de todos.
-Vai máis
rápido!
-Quickly! Quickly!.
Era imposible
correr
co peso do mundo
enriba,
e coa suor
da debilidade
non precisou
sangrar
para morrer,
xusto no semicírculo
do Sol
no terceiro cacto
un día dos noventa
na Arizona sen antílope
e sen xusticia.
-Quickly! Quickly!.
Era imposible
correr
co peso do mundo
enriba,
e coa suor
da debilidade
non precisou
sangrar
para morrer,
xusto no semicírculo
do Sol
no terceiro cacto
un día dos noventa
na Arizona sen antílope
e sen xusticia.
(Vigo)
2 comentarios:
Hola Martha: Muy bonito tu poema y un tema muy especial.
La justicia muchas veces tiene prisa, en otras prescriben los delitos, pero de que vamos. Menos mal que de la justicia divina nadie se escapará, Dios no necesita de testigos, ni de agenda u ordenador, para Dios todo es presente. Un placer leerte Martha.
Cordial y atentamente tu siempre amigo, Félix Loira.
As far as now, my ladtop was out of order, and I couldn´t comment your poem. You are right, man is a beast for the man. We are more dangerous than animals and a lot more cruel. Ceneme
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"