Morte da infancia


Morte da infancia

A angustia non morre
como morre a vida angustiada.
A angustia é o camino aberto
para todas as infancias.
A agonía é o ocaso
da angustia que non remata,
dos febles corpos
no son dunhabadalada.
A angustia non morre
como morreron as infancias
no solporfuxitivo,
no poder das balas,
no amencer da loita
mortaxa de infante.
O poder da guerra
é agonía incesante.
A angustia non morre,
a angustia mata
ata ós que non coñecen
esa triste palabra.
Agoniza xa a angustia
sen ser asasinada
porque entre morte e morte
non coñece que é malvada.


Marta Quanah

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Marta, no es la angustia que los mata, son los hombres con las balas, los fusiles, las bombas en unos niños sin palabras. Buena denuncia. Ceneme

Anónimo dijo...

Hola Marta: Un bonito poema a un triste titulo, porque la muerte es el final de la vida, pero como la entonan los
"La muerte no es el Final"
Cordial y atentamente te saluda tu sincero amigo, Félix Loira

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.