Reto al tiempo


Reto al tiempo

Devorador Tiempo, corta las zarpas del león
Y haz que la tierra devore sus tiernas criaturas
Aplaca los feroces dientes de las fauces del dragón
Y quema la larga vida del que sufre amarguras

Haz alegres y tristes estaciones a tu paso
Y haz lo que quieras, ¡oh! tiempo veloz
A todo el mundo, al que sometes al traspaso
Pero no alteres la imagen de mi amor

No marques con tus horas su hermosa frente
Ni traces líneas allí con tu antigua pluma
Deja que la contemple siempre reluciente

Ella es una muestra de belleza para el observador
Y aunque tú, Tiempo, hagas a tu paso lo peor
Siempre en mi verso joven, vivirá mi amor

Ceneme
(Grupo Poético Brétema)



5 comentarios:

Anónimo dijo...

Preciosa poesia al tiempo, pero creo que la felicidad esta en no pensar en el, y así evitar el daño que nos puede hacer. Saludos Magali

Anónimo dijo...

Ceneme : A ver si el tiempo acepta "tu reto " Siempre deseamos que el tiempo nos traiga lo mejor, aunque no lo versifiquemos
Te escuchará y conservará fiel " la imagen de mi amor " que brille y en " tu verso joven vivirá ". Será presente .Felicidades con mi afecto María Palacios

FILGUEIRA VALVERDE por Xermán Torres dijo...

Amigo Ceneme, o tema da brevidade do tempo, o "tempus fugit" a "vita brevis" é unha constante literaria e vital, vaisenos o tempo, non temos tempo..., pero hai que vivir: "Hoy puede ser un gran día, plantéatelo así...", como máis ou menos interpreta o cantante-poeta, Joan Manel Serrat, que tanto fixo por Antonio Machado e Miguel Hernández, hai que vivir amigo mío, pasar do tempo, que o tempo xa pasa por nós. Saúdos e noraboa polo soneto.

A ver cando nos honras coa túa visita pola Mesa das Verbas.

Agarimosamente teu,

Xermán Manoel Torres

Anónimo dijo...

Hola maestro y amigo Ceneme: Fabuloso soneto que
reta al tiempo de verdad, muy interesante por que
los que leemos asi aprendemos.
cordial y atentamente te saluda tu leal amigo.
Félix Loira

Anónimo dijo...

Como todos sabemos, el cambio es lo único permanente para nuestros sentidos. Todo fluye en el tiempo y esta conciencia de nuestra propia persona advierte que va hacia la noche. La única defensa está en lo subjetivo, en el afecto, en ubicarnos en una actitud no personal, donde todo se renueva…
Un abrazo Daniel

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.