Do Barqueiro a Ortegal…



Do Barqueiro a Ortegal…

Entre as ribeiras  do Sor
e a ria do Barqueiro,
eu non chegue de primeiro
nin fun tampouco o millor.

Pra nos e un grande honor
ver correlimos na area,
mais todo mundo recrea
a vista con tanta cor.

O fan cada ano igual
cruzando toda a Galicia,
sendo a mellor ledicia
que Deus os libre de mal.

Nos vamos hasta Ortegal
seguindo a sua rota,
para escribir a nosa nota
e poñela no xornal.

Os xornalistas modernos
que escriben no dixital,
co seu novo material
xa non usan nin cadernos.

Vimos hacia a mañanciña
unha vandada a chegar,
as ondas volven pro mar
deixandolles comidiña.

Mazaricos e ostreiros
con eles están atentos,
non descuidan os momentos
pra encher ben os peteiros.

Cun ruido atronador
contra o cantil parece,
que o mar se embravece
e hai que controlar mellor.

As ondas baten moi forte
rompendo contra o cantil,
pois se fora o mes de Abril
teriamos nós mais sorte.

Faría xa mais calor
e veriamos percebeiros,
e tamen mais mariñeiros
e pescarían millor.

Pasamos de Ortigueira
xa preto de Ortegal,
pois van hacia Portugal
siguen sempre pola veira

A volta o mundo van dar
como fan todos os anos,
mais nos que os admiramos
sempre os vamos avistar.

Pois eles van pola veira
seguindo a ruta do mar,
e nos sempre a vixiar
sea inverno ou Primaveira.

Pois a razón verdadeira
dos ornitólogos do mundo,
sempre e chegar o fondo
dedicando a vida enteira.

Pois todas as criaturas
fillas de Deus Creador,
as criou con tanto amor
pro chan e mais pras alturas.

Félix Loira
(Grupo Poético Brétema)

4 comentarios:

Anónimo dijo...

Mi enhorabuena Felix, siempre en defensa de los más debiles y hacernos apreciar con tus palabras toda la magia de su belleza. Ceneme

Anónimo dijo...

Hola amigo Félix: Recuerdo un dia de muy frio con vosotros, en una pequeña isla de Arosa, con los biólogos Cigoña y Ramos, siguiendo la ruta migratoria de aves de paso, sobre todo los correlimos pectorales y tridatilos, lo más impresionante es que antes de cumplir un año den la vuelta al mundo, recorriendo más de 30.000 Km. uniendo el Atlántico con el Pacífico.
Un saludo cordial, patriota y naturalista.
Angela, Villagarcía de Arosa.

Anónimo dijo...

Precioso poema en el cual viajamos por nuestra maravillosa galicia, con su naturaleza, sus gentes etc......y nos olvidamos tambien de ese mundo, metiendonos en el mundo de los ordenadores......................No nos damos cuenta de lo que tenemos y no lo valoramos, lo vemos como algo que esta ahí, hasta que alguien como tu nos lo recuerda. Saludos Magali y Gloria

Anónimo dijo...

Félix, hermano: No alcanzo a percibir todos los pormenores de la "crónica de tu viaje poemado " que " sin pretender ser el primero, ni el mejor "reconociendo y admirando la "oferta de cada lugar "navegando por el mar y por internet con tu alma abierta al "afuera " y al " adentro "de tus sentimientos los manifestas y nos recuerdas " la creación y la filiación divina originada en la fuente del AMOR . Con mi afecto María

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.