Buscade na ialma
Se adoitades tremer non
busquedes nas tebras
a escusa “incorrecta”
Buscade na noite,
na caixa do tempo,
as bágoas que laian…
que fungan no vento
Se adoitades chorar non
busquedes nas sombras
algún sentimento
Buscade na ialma,
no berce dun neno,
as verbas que soan,
que berran por dentro
Manoel Xosé
(Grupo Poético Brétema)
7 comentarios:
Xosé, como sempre, meu amigo, o doloroso berrido do que sofre e que denuncia todo o podrido que se agocha nas almas dos seres humáns. Ceneme
Sempre no interior, nas profundidades das almas é onde hai que procurar a calidade, o sentir e bondade do ser humano; tés moita razón.
Impecable, Manoel Xosé.
Cedeira
X. Antonio Suárez de Aneiros
Amigo Manoel Xosé: Un buén trabajo poético y
literario, cierto es que lo valioso del ser
humano no se ve, es lo espiritual lo que vale,
por eso es eterno, el espiritu es patrimonio del alma, y esta pertenece a Dios, por eso es inmortal.
Recibe un cordial saludo de tu incondicional y
leal amigo, Félix Loira
Querido Manoel Xosé : Tomo tu invitación a buscar todo lo bello y escondido . Como Alaldino me adentro en la cueva y...¡ Si tomo y froto la lámpara olvidada brillará ! Bretema también brilla . Gracias María
Hai amigo, de que meneira escoitas as cousas que petan dentro da alma. Así deberíamos sentir o deber ao noso próximo, pero como sabes meuamigo, cada un tira a brasa para a súa sardiña.
Podemos dicir tantas cousas, pero o que de verdade as sinte, ten que parilas por donde sexa.
Graciñas polo poema meu caro amigo. Unha forte e agarimopsa aperta de Francisco de Sotavento- Cedeira.
Excelente. Me ha llegado tu poema. De alma a alma. Un abrazo. Daniel
Buscade na ialma. As ialmas baleiras é o que hai. Unha aperta.manoel carlos
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"