Al pintor


Al pintor

A ti, creador de tantas ilusiones
Que tus manos convierten en figuras
Soñando en reformar las amarguras
Y de tus lienzos las imperfecciones

A ti, iluso imitador de natural belleza
Que muestras al mundo tus habilidades
A ti, adorador de falsas vaguedades
Que con práctica incrementas tu destreza

Has cogido colores del divino arco-iris
Has inventado formas que no existen
Tu objetivo es siempre engañar el iris

¡Vive, oh, creador de nuevos mundos!
Disfruta al mostrarnos otras vidas
No importando si tu gloria son segundos

Ceneme
(Grupo Poético Brétema)

9 comentarios:

Elisa Rodríguez dijo...

Un poema con cierto carácter filosófico Ceneme. Cierto que la obra del pintor nunca podrá igualar a la de la naturaleza pero, de todas formas, la obra del pintor, su arte y expresión, canalizan la contemplación de la obra natural. Un abrazo. Elisa

Ana Méndez dijo...

"No importando si tu gloria son segundos", pero coloridos y atractivos segundo Ceneme. Bonitos versos. Un saludo, Ana

Anónimo dijo...

Hola amigo Ceneme.- Las bellas artes son siempre
arte y la belleza se la da el publico, es sin duda un bonito poema donde el arte y la critica se diferencian bién, la creativa y la calidad define al autor, pero la Naturaleza es la obra de Dios, y los demas solo pedemos copiarla como tu bién sabes. Recibe un cordial saludo de tu sincero amigo, Félix Loira.

Anónimo dijo...

Ceneme : ¡ Qué bello y preciso canto al pintor, al creador de belleza , con sus pinceles trasladando la sentida y admirada de la Naturaleza . Si. Hermoso soneto .Por analogía el creador del soneto debe, también reconocer su capacidad creativa en el campo de la expresión escrita versificada Gracias con mi felicitación y afecto María

Anónimo dijo...

Ceneme, bonita loa a los pintores quienes, al igual que los poetas, dibujan la realidad que les rodea con su arte. Me llama la atención la estructura singular de tu soneto: primer cuarteto en endecasílabos, resto en otros metros; rimas consonantes pero no entrelazadas al uso de los sonetos clásicos. Un trabajo original. Mi enhorabuena.

Un saludo,
Antonio

Anónimo dijo...

ESTIMADO AMIGO.UN BELLO TRABAJO MUY ELABORADO.
FELICITACIONES Y UN PLACER DEGUSTARLO.
SALUDOS DOLORES PEREIRA

Anónimo dijo...

Moi bo soneto, Ceneme; como di Pereira moi elaborado (un soneto sempre require certa alaboración, pois non sae así como así).
Algunha vez xa che teño visto este tipo de estrofa e, realmente hai que traballala, por iso te felicito non só polo formato senón pola idea poética de creación pectórica)
Noraboa

Cedeira
Xosé Antonio Suárez de Aneiros

Anónimo dijo...

No pude contestarte antes porque no estaba en Ferrol.
Maravillosa poesia sobre la pintura, ese arte que se plasma en el lienzo como una poesia. En todas las artes expresamos nuestros sentimientos y aqui hazes una combinación bellisima, un dueto maravilloso.Besos de Gloria y Magali

Manoel Xosé dijo...

El pintor, al igual que el poeta, plasma una realidad vital que se percibe. Reflejo óptico del entorno natural o realidad?. He ahí el dilema. Tal y como ya apuntara en su momento Calderón, se plantea la duda o el dilema: Es la vida un sueño, una ilusión? Un saludo, Manoel Xosé

Publicar un comentario

" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.