Á Fonte da Areosa
Na Areosa, ó rente da vía,
hai unha fonte ben particular;
contan os vellos que alí aparecía
un cabaleiro cando anoitecía,
montado na besta a endiañar.
Este garzón era de boa traza
e tódalas noites tiña unha tarefa:
tentaba enganar a unha rapaza
para ir tumbala a carón da praza,
érache este señor o rei das tebras.
Paseniño paraba o trotar,
con disimulo miraba arredor,
se non vía a ninguén polo lugar,
empezaba a troular e choupar
despedindo un cheirento fedor.
Con moito aquel tendía nas polas,
o seu segredo que máis o amola,
sempre lavaba unha peza de roupa,
se non podía botar a gadoupa;
Sabedes que eran?... As súas cirolas.
Xosé Antonio Suárez Aneiros
Cedeira
(A Coruña)
5 comentarios:
Contan que na miña terra había unha fonte con tres canos: da saude, do diñeiro e do amor, pero so valía beber de un.E entón os demaís decrecían nas outras na mesma medida que no elexido
De cal bebían a nosas xentes?
De ningún, cada quén, sabiamente, conformábase co que tiña
Santi Brañas
ÉRACHE O TRASNO EN FIGURA DE HOME E SEMPRE SE VÍA UNHA SOMBRA OU SE SENTÍAN PÉTOS OU CHAPUZAR NAS AUGAS DE ESA FONTE E POLA NOITE NINGUEN QUERÍA IR BUSCAR AUGA A ESA FONTE POLOS BERRIÑOS QUE DABA ESE TRASNO NA MENTE DOS MÁIS POBRIÑOS E NAQUEL TEMPO IR POLAS TEBRAS DANOITE
CALQUERA RAPAZA PODÍA SER TUMBADA POR ESA SOMBRA, PERO QUEN SABE QUEN ERA, MAIS DODOS DICÍAN QUE ERA O TRASNO QUE DENOITE IA LAVAR AS SÚAS CIROLAS. FRANCISCO DE SOTAVENTO CEDEIRA.
Amigo Xosé Antonio.- Eso no creo que fuera un hombre, mas bién un trasno como bién dice Francisco, engañar a una mujer no es de buén recibo pero tal gente seguro que la hay, pero lo que es cierto la bestia no tiene culpa, está a las ordenes de su mal llamado dueño, pero es así y nada podemos hacer, los animales obedecen a sus dueños aunque estos sean unos malnacidos y traidores, los animales sobre todo caballos y perros están perdonados, cuantos cobardes y ademas despreciabes traicionan a sus leales amigos los animales, buén poema Xosé Antonio.
Recibe un cordial saludo, Félix Loira.
Parece una leyenda de Becker.
Buena descripción.
Un abrazo
Daniel Uriza
Existe a crenza popular que ven de tempos moi antigos (necesitaría unha explicación longa)na que me baseei para facer ese poema escrito en quintillas.
Gracias a todos os que o listes.
Cedeira
Xosé Antonio Suárez de Aneiros.
Publicar un comentario
" Piensa si lo que vas a decir es más hermoso que el silencio"